جاهای دیدنی کردستان فراوان است.کردستان این مادر صبور و بردبار ایران زمین داستان های زیادی را در هرنقطه از جغرافیای خود جای داده است.
در تاریخ معماری بخش به بخش این استان
مسجد ها بیشتراز هرچیز دیگری نمایانگر هویت معماری اسلامی از هردورانی هستند و با تماشای آن ها در آجر به آجر قلب خود حادثه ها وروزگاران درازی را جای داده اند..یکی از یادگاری های دوران زندیه-قاجار در روستای خسرو آباد شهرستان بیجار قرار گرفته است، مسجد از لحاظ تطابق معماری با موضوع یکی از شاهکار های معماری ایرانی است..
خشت و آجر هایی خفته و راسته که با نهایت نظم و زیبایی کنارهم قرار گرفته و عبادتگاهی امن و آرام را ایجاد کرده است. گویی ساختمان مسجد شبیه منشوری است است که روح فرهنگ و تمدن ایران را در آن بنا نهاده اند تا جاودان بماند ویژگی شاخص در معماری این مسجد تک ایوانی بودن آن است و داستان بوجود آمدنش بر میگردد به سالها پیش که فردی به نام امیر علاء الدین گروسی که از خوان های خسرو آباد در زمان قاجار بود به بنای این مسجد همت گماشت و به همین دلیل این مسجد به مسجد امیر علاء الدین شهرت یافت.واین مسجد بسیار متاثر از سبک معماری مسجد جامع سنندج است
ترسیم فضای داخلی و بیرونی مسجد
معماری این مسجد کاملا منطبق است با معماری ایرانی اسلامی دردوران زندیه که جهت بازشناخت هویت هنر گذشته ی ایران آثار بسیار ارزنده ای است. ویژگی بناهای این دوره آن بود که سقف بناها به‌صورت گنبدی ساخته میشد وو استفاده از طاق و ستون و آجر کاری های متنوع اولین ویژگی معماری این دوران است که در مسجد خسروآباد به چشم میخورد.
بخش سر پوشیده ی مسجد که شبستان نمازگذاران و پرواز روح و یگانه پرستی انسانها کنار هم است ، با پانزده ستون هنوز پابرجا و ایستاده است.و حجره هایی که روزگارانی دور همهمه و تکاپوی طلاب در آن دیده میشد.بخش هایی از این مسجد مرمت شده است و نورگیرو حوض و ستون هایی به آن اضافه شده اما همچنان اصالت مسجد همان است که بود.
سکوت و آرامش حیاط با چشمه ی آبی که در وسط محوطه ی مسجد خسروآباد گروس قرار دارد عجین شده و این آب نما منظره ی دلخواهی را برای اندکی نشستن و تنفس در هوای آزاد ایجاد کرده است که احتمالا روزگارانی دور شاهد نوای یکتا پرستی ادمیان بود است.این اثر در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۷۸ با شماره ثبت ۲۶۰۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده و از سوی میراث فرهنگی مرمت شده است.
جاهای دیدنی کردستان فراوان است.اهمیتی که فکر کردن و مشاهده کردن معماری های بجا مانده برای ما دارد این است که نه تنها بیانگر تفکرات مردمان آن زمان بوده بلکه عبادتگاه ها محل تجمع مردم و فعالیت های انسانی نیز بوده است و اطلاعات مفصلی به ما میدهد.اگر قصد عزیمت و گردش در این مکان را داشتید میتوانید از مسیر
کردستان ،بیجار ۴۵ کیلومتری شرق بیجار، روستای خسروآباد به این مکان دسترسی داشته باشید وبا مشاهده اثار ایرانی و اسلامی بجا مانده از نیکانمان لحظات زیبایی را بسازید.
